Orkhon vallei

Maandag: 4 juli’16
Het wordt een lange rit naar de Orkhon vallei, het centrum van Mongolië. Vanuit deze vallei bestuurde Genghis Khan zijn groot imperium. Met in het noorden de bossen van Siberië en in het zuiden de Gobi woestijn vormt de vallei het natuurlijke waterreservoir van het Aziatische steppengebied. De streek is heel vruchtbaar. De ideale plaats voor een nomadenbestaan. Onderweg vinden we witte champignons van ruim een hand groot. De gids wil ze gebruiken voor het avondmaal, maar we zijn er niet zeker van of ze wel eetbaar zijn en dus laten we ze maar staan. Wilde tijm groeit er weelderig en overal steken er weer bloemen de kop op. Rond 15u komen we aan onze ger, de temperatuur is aangenaam zelfs wat frisjes. Wanneer ik de valies open, zie ik dat er zich een grote zwarte kever in verstopt heeft, er zijn er nog die reizen plezant vinden blijkbaar!
Dinsdag: 5 juli’16
We vervolgen onze trekking naar de Orkhon waterval. Het grootste gedeelte van de rit gaat over slecht, verharde weg. Het gebied is drassig en minder toegankelijk. We rijden tussen lavablokken en steken rivieren over. Grote kuddes schapen, geiten, yaks en paarden kruisen ons pad. De wagen helt soms gevaarlijk over naar één zijde, maar komt altijd terug op zijn 4 pootjes terecht! De Orkhon waterval is 20.000 jaar geleden ontstaan door een combinatie van vulkaanuitbarstingen en aardbevingen. De waterval is 20m diep en 10m breed en daarmee de grootste van Mongolië. Voor de laatste maal verblijven we 2 dagen bij nomaden. Ze hebben gans de familie uitgenodigd en zoals altijd zijn ze gastvrij! We nemen plaats op het bed en krijgen elk een kop gezouten boterthee aangeboden. Ik nip ervan en bedank hen, daarna doet een kom airag de ronde (licht alcoholische, gefermenteerde merriemelk). Zakken met koekjes worden geopend, de bedoeling is dat we de droge koeken beboteren met het dikke vel van de gekookte Yakmelk (een calorie bommeke). De gastvrouw begint ook nog eens een soort pannenkoeken te bakken en zo gaat het maar verder. Met al dat volk is het ondertussen onbehaaglijk warm geworden in de ger en we zijn blij wanneer onze gids ons aanbiedt om naar onze ger te verhuizen. We groeten en bedanken iedereen voor de goede ontvangst! Speciaal voor ons werd er een wc in elkaar geknutseld. 2 planken met een gat ertussen, maar wanneer de ganse familie er gepasseerd is en het ook nog eens hard begint te waaien en te regenen, verkiezen we een plekje in de natuur! De top van het dak van de ger is bedekt met plastiek. Spijtig was bij het zetten van onze yurt de plastiek juist op en regent en waait het binnen. Gelukkig kon ik beroep doen op handige Herman, die met wat knutselwerk de tent herstelde. ’s Avonds werd de stoof aangestoken . Het is hier primitief, maar toch nog knus!